Miłość do nieprzyjaciół – Osiem Błogosławieństw (14.11.2019)

Coraz bardziej przyzwyczajamy się do nowego miejsca spotkań naszej Wspólnoty. Aula pod kościołem św. Józefa zapewnia nam zdecydowanie więcej miejsca i pozwal korzystać ze środków audiowizualnych. Spotkanie w dniu 14. listopada rozpoczęliśmy od modlitwy, którą poprowadziła siostra Ula i siostra Tereska. Następnie uwielbialiśmy Jezusa Chrystusa śpiewem przy gitarze, na której zagrała nam liderka Emilka. Następnie przyszedł czas na dziękczynienie. Dziękowaliśmy Jezusowi za to, że prowadzi nas przez życie i nas karmi Swoim Słowem każdego dnia.

Konferencja naszej Liderki odnosiła się do miłości nieprzyjaciół. Mówczyni przywołała przykład perły, która powstaje z ziarenka piasku, jakie dostało się do środka małży. Jego obecność jest dla mięczaka mało komfortowa. Dlatego żyjątko produkuje śluz, który oblepia kwarc i twardnieje sprawiając, że małż nie jest raniony a ziarno pasku staje się drogocenną perłą. W ten prosty sposób można wytłumaczyć sens chrystusowego wezwania do miłości nieprzyjaciół, która była ideą rewolucyjną nie tylko 2000 lat temu. Jej największym wyrazem była zgoda Jezusa na bycie wydanym Rzymianom przez arcykapłanów, przyjęcie przez Jezusa niesprawiedliwego wyroku, bezprawne biczowanie przed egzekucją i śmierć na krzyżu, z którego Pan przebaczył swoim krzywdzicielom. Można powiedzieć, że w ten sposób Mistrz z Nazaretu okazał się być konsekwentny wobec słów, które wypowiedział trzy lata wcześniej na Górze Błogosławieństw, gdy dał swoim słuchaczom osiem zasad miłości nieprzyjaciół i sam te zasady stosował do ostatniego tchnienia życia. Osiem Błogosławieństw (Mt 5, 1-12) odnosi się do tych, którzy są szczęśliwi, ponieważ są pewni udziału w Królestwie Bożym. Smutek, który pojawia się u błogosławionych z powodu braku miłości u innych, przeżywany w duchu krzyża daje pocieszenie. Czyste serce to takie, które przyjmuje Boga w pełni i poddaje się Jego działaniu. Staje się ono takim poprzez Eucharystię i sakrament pokuty.

Po konferencji przyszedł czas na świadectwa, które wybrzmiały z ust Elżbiety i Urszuli. Otuleni miłością Pana odśpiewaliśmy Apel Jasnogórskim, po którym powróciliśmy do swoich rodzin.