Raz jeszcze o ewangelizacji (22.10.2020)

Ze względu na obostrzenia sanitarne związane z epidemią koronawirusa nasze spotkanie naszej Wspólnoty w dniu 22.10 br. odbyło się w dolnym kościele, którego powiększona powierzchnia użytkowa po przebudowie dokonanej w ostatnich miesiącach zapewniła nam zachowanie dystansu społecznego.

Tym razem modlitwę poprowadził ksiądz Tomasz. Mogliśmy wyśpiewywać pieśni na chwałę Bożą, dziękując Mu za to, co dla nas pprzygotouje na każdy dzień.

Konferencja wygłoszona przez nanaszego Opiekuna dotyczyla rzeczy oczywistych dla nas, ale dobrze je sobie systematycznie odświeżać. O ewangelizacji czyli głgłoszeniu Dobrej Nowiny trzeba mówić, bo jest ona jedynym zadaniem Kościoła.

Jej istotą jest głoszenie orędzia (kerygmatu), że Bóg nas kocha pomimo, naszych grzechów. Wyrazem tej miłości była śmierci Jego Syna na krzyżu za nasze grzechy. Kto przyjmie ten dar znajdzie się, by uwierzyć i moc, by się nawrócić ku Niemu, s wtedy otrzyma dar Ducha Świętego i zacznie szukać żywej Wspólnoty wiary, by to życie Boże zachować w sobie.

W ewangelizacji najważniejsze jest Słowo, ale nie to, które wychodzi ust, lecz Jezus który jest Słowem Żywym. Dlatego koniecznym jest, aby każdy ewangelizator miał relacje z Jezusem – Słowem.

Głosić żyjąc i żyć głosząc. Jezus przez te dwa środki realizował zzbawienietj. przez słowa i czyny. Trzeba głosić i żyć tak jak głosimy, abyśmy zawsze byli gotowi do uzasadnienia tej nadzieji, która w nas jest (1P 3,15). Ewangelizacja zaczyna się od naszej indywidualnej relacji z Jezusem. Bo bez Jego Ducha wszystko dzieje się na poziomie intelektu.

Po wysłuchanej konferencji skupiliśmy się na świadectwach o działaniu Pana w naszym życiu i odśpiewalismy Apel Jasnogórski dla naszej Mamy.

Za tydzień 29.10 br. spotkanie naszej Wspólnoty odbywa się również w dolnym kościele w tzw. dawnym „basenie”.