Środa 20 07 mh
Środa 20 lipca
„I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je.”
Przedziwna jest hojność siewcy z dzisiejszej przypowieści. Ten siewca ma inne zasady zarządzania dobrami niż wiele firm, które przeprowadzają specjalistyczne obliczenia, aby uzyskać jak największy zysk. A co robi Jezus? On sieje na prawo i lewo. On do każdego ma słowo – ziarno, które może zakiełkować i zmienić życie człowieka. On zna nasze serca tak dogłębnie, że nie przestaje rozdawać swojej miłości, pomimo, że mamy serca częściowo gdzieś na drodze, albo stwardniałe przez doznane krzywdy, albo też zakłopotane w tysiącu różnych małych spraw. A na końcu zaś, na samym dnie jest w każdym sercu prawdziwa gleba, dobra ziemia, do której też pada słowo życia. Czy jednak mamy tę odwagę by tam zajrzeć i zobaczyć wschodzące kłosy dobra i miłości? Droga do własnego serca, do jego głębi jest chyba najdłuższa, ale najbardziej opłacalna, aby zobaczyć tam Jezusa, który złożył wiele ziaren. On jest pewny, że to słowo – obietnica przyniesie w Tobie wspaniały plon. Panie, otwórz nasze serca, abyśmy uważnie słuchali Ciebie i zawsze pytali się o Twoją radę w każdej sprawie! Dziękujemy za Twoją przedziwną hojność!