Wtorek 12 07 mh
Wtorek 12 lipca
„Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły.”
Wyobraź sobie dziecko, które otrzymało wspaniały prezent od swojego taty. Zobacz, ile w tym geście było miłości, wzruszenia i troski taty, aby uszczęśliwić swoje dziecko. Sam prezent jest wspaniały, ale to nie on sam daje radość, ale jest tylko nośnikiem komunikacji miłości taty ze swoim dzieckiem. Kiedy jednak dziecko zajmuje się samym darem, to często zapomina o wdzięczności dla taty, o drobnych gestach oddania się swemu taty. O ile większe dary Bóg ma i daje dla każdego z nas! A jak jeszcze brakuje w naszym sercu wdzięczności za tak wspaniałe dary, które otrzymujemy codziennie, i z biegiem lat szybko przyzwyczajamy się do tego, co Bóg nam daje, chociażby za życie, powietrze, codzienny chleb, rodzinę, piękną przyrodę, itp. Czy masz w duszy tę wrażliwość na małe i większe dary, że z zadziwieniem spoglądasz w górę i wielbisz Boga we wszystkim? Czy doznane łaski podczas spotkań modlitewnych, pielgrzymek, każdego sakramentu sprawiają, że mocniej kochasz Boga i bliźniego? A może uważasz, że cuda należą się Tobie i nie musisz za nie dziękować Bogu? Warto przyjąć do serca miłosne upomnienie Jezusa i zasmucić się po to, aby zobaczyć jak bardzo jestem kochany pomimo swojej biedy i zacząć żyć w uwielbieniu. Jeśli w swoim życiu doświadczasz zbawienia – wyciągniętej do Ciebie ręki Jezusa – to każdy Twój dzień będzie wypełniony wdzięcznością za łaskę – najpiękniejszy prezent od Boga dla Ciebie.